W postępowaniach powyżej kwot unijnych obowiązuje już pełna elektronizacja. W związku z powyższym w jednej z opinii Urząd Zamówień Publicznych stwierdził, że wymóg użycia środków komunikacji elektronicznej,
z zastrzeżeniem wyjątków przewidzianych w art. 10c ust. 1 ustawy Pzp, dotyczy wszelkiej komunikacji pomiędzy zamawiającym, a wykonawcą w trakcie postępowania o udzielenie zamówienia publicznego, w tym również komunikacji w zakresie przekazywania zamawiającemu dokumentu stanowiącego potwierdzenie wniesienia wadium (opinia UZP, „Zasady wnoszenia niepieniężnych form wadium przez wykonawców ubiegających się
o udzielenie zamówień publicznych w postępowaniach wszczętych po dniu 17 października 2018 r.”).
Inne stanowisko w przedmiocie formy wadium zajęła Krajowa Izba Odwoławcza, która w wyroku z dnia 14 marca 2019 r., sygn. akt KIO 338/19 wskazała, że wadium również w postępowaniach elektronicznych może zostać wniesione w formie pisemnej. Zamawiający, podobnie jak KIO wskazywał, że zeskanowania dokumentu wadialnego opatrzonego własnoręcznym podpisem jego wystawcy w celu doprowadzenia tego dokumentu do postaci elektronicznej nie pozbawia wadium cech oryginału. Wystawca wadium w formie niepieniężnej nie jest związany przepisami Pzp. Żądanie od niego wystawiania gwarancji wadialnej w sposób ściśle określony przez zamawiającego nie ma zatem podstaw prawnych. Ponadto, dokument wadium nie stanowi części oferty i nie można zgodzić się z Odwołującym, jakoby zastosowanie miały do niego wymagania dotyczące sposobu komunikacji
z Zamawiającym określone, czy to w SIWZ (odnośnie formy oferty), czy to w art. 10a ust. 1 Pzp.
KIO w pełni poparła stanowisko Zamawiającego, zwracając uwagę przede wszystkim na cel ustanowienia wadium. W przypadku wadium najistotniejsze znaczenia ma bowiem spełnianie jego celu, nie zaś sposób zakomunikowania zamawiającemu o jego ustanowieniu. W tym kontekście skład orzekający zwrócił uwagę, że dokument potwierdzający wniesienie wadium został Zamawiającemu doręczony w przeddzień upływu terminu składania ofert, a jego treść nie była przedmiotem sporu. W związku z powyższym niewątpliwie oferta Przystępującego została zabezpieczona w jednej z form przewidzianych przepisami Pzp, a sam Zamawiający, na podstawie posiadanego dokumentu, był uprawniony do żądania od gwaranta kwoty z niej wynikającej, w razie ziszczenia się jednej z przesłanek stanowiących podstawę skorzystania z tego zabezpieczenia (nota bene z treści spornego dokumentu gwarancji w ogóle nie wynika, aby żądanie zapłaty wynikającej z niego sumy połączone miało być z przedstawieniem go przez beneficjenta gwarancji w jakiejkolwiek formie).