Czas refundowanego najmu przez Ubezpieczyciela nie zawsze odpowiada faktycznemu okresowi naprawy uszkodzonego pojazdu w którym to poszkodowany korzysta z pojazdu zastępczego. Ubezpieczyciele ograniczają zakres kompensacji do tzw. „technologicznego czasu prawy”, który to ustalany jest na podstawie programów kosztorysowych, modelowo uwzględniających sumę operacji naprawczych niezbędnych do przywrócenia pojazdu do stanu poprzedniego. Jest to pojęcie o wiele węższe od czasu rzeczywistej naprawy, czyli czasu niezbędnego do naprawy, gdyż nie uwzględnia ono istotnych i powszechnych czynników faktycznych, które występują w toku naprawy takie jak oczekiwanie na części zamienne, konieczne przerwy wynikające z obiektywnych przyczyn organizacyjnych zakładu naprawczego w tym dni wolnych od pracy czy stopnia obłożenia zamówieniami.
Ciekawe stanowisko rozszerzające zakres kompensacji szkody w zakresie okresu najmu jaki winien podlegać refundacji przez ubezpieczyciela zaprezentował Sąd Apelacyjny w Warszawie w wyroku z dnia 3 marca 2017 r. sygn. akt. I ACa 2464/15 zgodnie z który uzasadnione koszty związane z wynajmem pojazdu zastępczego obejmują cały okres oczekiwania na likwidację szkody głównej (przyznanie odszkodowania), a nie sam okres faktycznej naprawy. W konsekwencji odpowiedzialnością ubezpieczyciela objęty jest rzeczywisty okres pozbawienia poszkodowanego korzystania ze swojego pojazdu, a nie uzasadniony – czy to technologiczny czy rzeczywisty czas naprawy. Zarówno w ocenie Sądu I i II instancji orzekających w niniejszej sprawie podzieliły stanowisko, iż poszkodowany nie ma obowiązku ponoszenia kosztów naprawy z własnych środków tj. nie jest on zobowiązany do kredytowania naprawy swojego pojazdu i może wstrzymać się z naprawą do czasu uzyskania odszkodowania, bowiem naprawa pojazdu powinna odbyć się na koszt ubezpieczyciela.
W konsekwencji zgodnie z powyższym wyrokiem refundacji w ramach odpowiedzialności odszkodowawczej w granicach określonych w art. 361 § 1 k.c powinny podlegać także wydatki poniesione przez poszkodowanego posiadacza pojazdu w okresie, w którym faktycznie nie mógł on korzystać z własnego pojazdu, gdyż są to wydatki celowe i ekonomicznie uzasadnione.