Do wydania interpretacji podatkowej wystarczy sam opis usługi. Fiskus nie może domagać się od podatnika określenia i podania numeru PKWiU i uzależniać od tego udzielenia odpowiedzi. Takie wnioski wynikają z wyroku NSA z 19.02.2021 r. (sygn. II FSK 2441/20).
Wyrok dotyczył wykładni art. 15e ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dotyczącego wyłączenia pewnych wydatków z kosztów uzyskania przychodów. W myśl tego przepisu podatnicy tam opisani są obowiązani wyłączyć w odpowiednim zakresie z kosztów uzyskania przychodów koszty usług doradczych, badania rynku, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, ubezpieczeń, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze. Przepis ten nie odwołuje się do klasyfikacji statystycznej, lecz określa słownie wydatki na usługi podlegające limitowaniu. Zatem organ interpretacyjny nie może uzależniać wydania interpretacji podatkowej od określenia przez wnioskodawcę numerów PKWiU usług. NSA słusznie wskazał, że w trybie żądania uzupełnienia braków formalnych wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, organ podatkowy może żądać jego uzupełnienia tylko o takie elementy, bez których nie jest możliwa ocena, czy stanowisko przedstawione we wniosku i ocena prawna zaprezentowana przez wnioskodawcą są prawidłowe czy nie.
W celu wydania interpretacji podatkowej przepisy wymagają dokładnego przedstawienia stanu faktycznego. O tym, czy został on przedstawiony wyczerpująco decyduje treść przepisu, a nie swobodna ocena organu, wobec czego w w/w przypadku żądanie od podatnika podania klasyfikacji było nieuzasadnione. W innych sytuacjach żądanie może być zasadne, ponieważ przepisy prawa podatkowego często odsyłają do klasyfikacji PKWiU, czy innych, np. Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD), czy do Nomenklatury Scalonej (CN). W takiej sytuacji klasyfikacja staje się elementem prawa podatkowego, a co za tym idzie, podatnik wnosząc o interpretację indywidualną powinien taką klasyfikację podać.
Niestety mimo to w dalszym ciągu organy interpretacyjne w różny sposób uchylają się od merytorycznej oceny sprawy o wydanie interpretacji podatkowej poprzez nieuzasadnione żądania wysuwane wobec wnioskodawców. Podatnik w pewien sposób wpada w pułapkę – podając informacji wskazane przez organ może doprowadzić do wydania interpretacji podatkowej, która nie zapewnia mu ochrony. Tym ważniejsze staje się korzystanie w toku tego rodzaju postępowaniach korzystanie z profesjonalnych pełnomocników.