Zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 5 stycznia 2017r., sygnatura akt sprawy II FSK 3635/14 na gruncie art. 16b ust. 1 pkt 6 PDOPrU należy przyjmować, iż w użytym tam pojęciu „nabyte” mieści się uzyskanie przez podatnika prawa ochronnego na znak towarowy w drodze konstytutywnej decyzji Urzędu Patentowego.
Powyższy wyrok zapadł na tle następującego stanu faktycznego. Spółka zajmująca się projektowaniem, wytwarzaniem i sprzedażą produktów leczniczych i kosmetycznych złożyła wniosek o wydanie indywidualnej interpretacji indywidulanej, w które zadano pytanie, czy w przypadku nabycia praw z dokonanego w Urzędzie Patentowym zgłoszenia znaku towarowego amortyzacja może nastąpić nie wcześniej niż w momencie uzyskania praw ochronnych do znaku towarowego i wprowadzenia uzyskanego prawa ochronnego do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych ?
Spółka wskazała, iż mając na uwadze art. 16b ust. 1 pkt 6 PDOPrU, brak jest podstaw prawnych, by w wyżej opisywanej sytuacji odmówić prawa do amortyzacji praw ochronnych uzyskanych w drodze konstytutywnej decyzji Urzędu Patentowego na znak towarowy.
Minister Finansów uznał stanowisko spółki za nieprawidłowe, koncentrując się na sposobie, w jaki doszło do uzyskania prawa ochronnego na znak, wskazując, że nie została spełniona przesłanka „nabycia”. W ocenie MF doszło nie do „nabycia” ale „wytworzenia” znaku towarowego przez spółkę.
Spółka zaskarżyła interpretację do WSA, który wyrokował na jej korzyść. Zdaniem sądu I instancji uzyskanie prawa ochronnego na drodze konstytutywnej decyzji odpowiedniego organu stanowi „nabycie” tego prawa.
Minister Finansów wniósł kasację do Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie (dalej: NSA). Naczelny Sąd Admnistracyjny oddalił skargę kasacyjną, jako niemającą usprawiedliwionych podstaw, wcześniej wyjaśniając, że prawidłowe w tej sytuacji rozstrzygnięcie niniejszej sprawy jest uzależnione od właściwej interpretacji art. 16b ust. 1 PDOPrU. Chodzi mianowicie o zwrot nabycie prawa nadającego się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania – użyty w ustawie z 30.6.2000 r. – Prawo własności przemysłowej (Dz.U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117 ze zm. dalej: PrWłasPrzemU).
Podkreślić należy, iż powyższe wpasowuje się w utrwalony pogląd orzeczniczy wyrażony we wcześniejszych wyrokach NSA i WSA (por. wyrok NSA z 10.3.2015 r., II FSK 312/13, wyrok NSA z 30.1.2014 r., II FSK 400/12, wyrok WSA w Krakowie z 14.11.2014 r., I SA/Kr 1120/14).