Obywatelstwo a wykonywanie zawodu notariusza.
TSUE w dniu 1.2.2017 r. wydał wyrok, w którym odniósł się od kwestii zależności między posiadaniem obywatelstwa a wykonywaniem zawodu zaufania publicznego notariusza ( vide: Wyrok TS z 1.2.2017 r., Komisja przeciwko Węgrom, C 392/15 ).
Wyrok zapadł na kanwie następującego stanu faktycznego. Zgodnie z przepisami prawa węgierskiego notariuszem może być mianowany wyłącznie obywatel węgierski. W skardze Komisja Europejska żądała, aby Trybunał stwierdził, iż ustanawiając warunek przynależności państwowej w celu dostępu do zawodu notariusza, Węgry uchybiły zobowiązaniom ciążącym na nich na mocy art. 49 TFUE
TSUE wskazał, iż zawód notariusza objęty jest swobodą przedsiębiorczości wyrażonej w art. 49 TFUE. Ratio legis art. 49 TFUE wyraża się w tym, iż zapewnia traktowanie jak innych obywateli danego kraju każdemu obywatelowi państwa członkowskiego, który osiedla się w innym państwie członkowskim, aby wykonywać tam działalność na własny rachunek, i zakazuje wszelkiej wynikającej z przepisów krajowych dyskryminacji ze względu na przynależność państwową jako ograniczenia swobody przedsiębiorczości.
W toku postepowania Węgry podnosiły, iż działalność notariusza nie może być objęte dyspozycją art. 49 TFUE, ponieważ jest ona w sposób oczywisty związana w wykonywaniem władzy publicznej.
W odpowiedzi na powyższe Trybunał przypomniał, że pojęcie „wykonywanie władzy publicznej” należy interpretować, tak aby skuteczność (effet utile) Traktatu w zakresie swobody przedsiębiorczości nie została zniweczona przez przepisy jednostronnie przyjmowane przez państwa członkowskie.
Mając na względzie powyższe Trybunał stwierdził, że skarga Komisji musi być uznana za uzasadnioną, co implikuje, iż warunek przynależności państwowej w celu dostępu do zawodu notariusza narusza art. 49 TFUE.