W 2018 roku nastąpiły zmiany w zakresie zatrudnienia cudzoziemców. Wśród cudzoziemców wykonujących pracę w Polsce są również osoby, będące jednocześnie studentami. Warto jednak pamiętać, że zgodnie z § 1 pkt 10 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 21 kwietnia 2015 r. w sprawie przypadków, w których powierzenie wykonywania pracy cudzoziemcowi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest dopuszczalne bez konieczności uzyskania zezwolenia na pracę, nie są objęci obowiązkiem posiadania zezwolenia na pracę cudzoziemcy będący studentami studiów stacjonarnych odbywanych w Rzeczypospolitej Polskiej.
Ustawa Prawo o szkolnictwie wyższym definiuje studia stacjonarne jako formę studiów wyższych, w której co najmniej połowa programu kształcenia jest realizowana w postaci zajęć dydaktycznych wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich i studentów.
Jak wskazuje Państwowa Inspekcja Pracy w komunikacie z 16 kwietnia 2018 r., studia stacjonarne to dawne studia dzienne. Cudzoziemiec, będący studentem studiów stacjonarnych odbywanych w Polsce, jest zwolniony z obowiązku uzyskania zezwolenia na pracę niezależnie od tego, czy studiuje na uczelni publicznej, czy niepublicznej.
Zwolnienie z obowiązku posiadania zezwolenia na pracę nie obejmuje zatem cudzoziemców, którzy są studentami studiów niestacjonarnych (zaocznych, wieczorowych, eksternistycznych itp.).
Cudzoziemiec musi również odpowiednio udokumentować swoje uprawnienie do świadczenia pracy bez zezwolenia na pracę, przedkładając podmiotowi powierzającemu pracę ważną legitymację studencką poświadczającą odbywanie w Polsce studiów wyższych w formie stacjonarnej lub ewentualnie potwierdzające ten fakt zaświadczenie z uczelni. Podmiot ten powinien dysponować kopiami ww. dokumentów w celu ich przedłożenia organom kontrolnym (w szczególności Państwowej Inspekcji Pracy i Straży Granicznej).
Pracodawca, który zamierza zatrudnić cudzoziemca powinien również sprawdzić, czy cudzoziemiec przebywa w Polsce legalnie. Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 55b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz art. 16 ust. 1 pkt 57b ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych jeżeli cudzoziemiec nie posiada ważnego, wymaganego na podstawie odrębnych przepisów, dokumentu uprawniającego do pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej – wypłacane mu wynagrodzenie nie stanowi bowiem kosztu płatnika.