Nie tak dawno, a dokładnie dwa tygodnie temu na naszej stronie opublikowaliśmy informację dotyczącą przełomowego Wyroku Sądu Najwyższego w sprawie tzw. kredytu indeksowanego (waloryzowanego) kursem franka szwajcarskiego.
Zaprezentowane w nim stanowisko, iż uznanie za niedozwolone (art. 3851 k.c) postanowień umowny kredytu udzielonego w złotych i indeksowanego do waluty obcej, w którym określono zasady ustalania kursu tej waluty, prowadzi do całkowitego wyeliminowania mechanizmu indeksacji z treści wiążącego strony stosunku prawnego, znalazło potwierdzenie w kolejnym Wyroku Sądu Najwyższego z dnia 9 maja 2019 r. sygn. akt. I CSK 242/18.
Sąd Najwyższy ponownie uznał, iż zawarta między stronami umowa jest ważna, lecz pozbawione mocy prawnej są klauzule indeksacyjne / waloryzacyjne do kursu franka szwajcarskiego, co oznacza, iż zaciągnięty kredyt jest kredytem złotówkowym z oprocentowaniem według stawki LIBOR.
Na szczególną uwagę zasługuje okoliczność, iż w sprawie sygn. akt. I CSK 242/18 kredytobiorcy zawarli z bankiem Aneks do umowy kredytowej zgodnie z którym saldo kredytu zostało wyrażone w CHF przy jednoczesnym utrzymaniu zobowiązania do spłaty kredytu w walucie polskiej. Aneks dodatkowo zmieniał sposób ustalenia kursu CHF, bowiem Tabela kursów walut została zastąpiona odesłaniem do kursu NBP.
W zakresie aneksu do umowy, Sąd Najwyższy przekazując sprawę do ponownego rozpoznania wskazał na konieczność rozpoznania przez Sąd Apelacyjny interesu konsumenta w zawarciu powyższego aneksu do umowy oraz ustalenia skutków prawnych jakie wiążą się z jego zawarciem.
