„Polski Ład” jest już na etapie prac sejmowych (druk sejmowy nr 1532) i będzie rozpatrywany przez parlament na przełomie września-października b.r. Duże kontrowersje wśród przedsiębiorców budzą zapisy projektu, które zmierzają do wyłączenia z kosztów podatkowych w podatku CIT wydatki stanowiące tzw. „ukrytą dywidendę”. Zamierzeniem ustawodawcy jest ograniczenie możliwości rozpoznania kosztów podatkowych w przypadku, gdy spółka będąca podatnikiem CIT ponosi wydatki na usługi realizowane przez jej wspólników, zwłaszcza w przypadku gdy ustalone ceny za usługę odbiegają od standardów rynkowych lub dotyczą najmu składników majątku wspólników.

Zgodnie z ww. projektem wydatki stanowią ukrytą dywidendę, jeżeli:

• wysokość tych kosztów lub termin ich poniesienia w jakikolwiek sposób są uzależnione od osiągnięcia zysku przez podatnika lub wysokości tego zysku, lub
• racjonalnie działający podatnik nie poniósłby takich kosztów lub mógłby ponieść niższe koszty w przypadku wykonania porównywalnego świadczenia przez podmiot niepowiązany, lub
• koszty te obejmują wynagrodzenie za prawo do korzystania z aktywów, które stanowiły własność lub współwłasność wspólnika (akcjonariusza) lub podmiotu powiązanego ze wspólnikiem (akcjonariuszem) przed utworzeniem podatnika.

Z powyższych przepisów można wywnioskować chociażby to, że co do zasady spółka będąca podatnikiem CIT nie będzie mogła zaliczyć do kosztów podatkowych wydatków na najem maszyny, która przed utworzeniem tej spółki stanowiła majątek jej wspólnika. Dodatkowo jakiekolwiek usługi wykonywane przez wspólników, w przypadku których wynagrodzenie za usługę jest uzależnione od osiągnięcia zysku przez spółkę również prowadzić do wyłączenia wydatków z kosztów podatkowych.

Zwraca jednak uwagę, że w stosunku do pkt 2 i pkt 3 powyższego wyliczenia znajdzie zastosowanie jedno korzystne wyłączenie co spowoduje, że w pewnych przypadkach spółka zachowa prawo do rozpoznania kosztów podatkowych. Otóż ograniczenia prawa do ujęcia w koszty podatkowe nie będzie się stosować, jeżeli suma poniesionych w roku podatkowym przez podatnika kosztów stanowiących ukrytą dywidendę na podstawie tych przepisów, jest niższa niż kwota zysku brutto w rozumieniu przepisów o rachunkowości, uzyskanego w roku obrotowym, w którym koszty te zostały uwzględnione w wyniku finansowym podatnika.

Innymi słowy wciąż będzie możliwe zaliczenie w koszty podatkowe spółki wydatków na najem składników majątku wspólników, jednakże suma poniesionych w roku podatkowym przez spółkę wydatków z tego tytułu nie będzie mogła być wyższa niż kwota zysku brutto za dany rok podatkowy.