Czym jest outsourcing pracowniczy?
Idea outsourcingu pracowniczego polega na powierzeniu realizacji określonych zadań innej firmie, przy zaangażowaniu jej pracowników, zamiast własnych. Czynności, które zwykle powierzylibyśmy własnym pracownikom, wykonuje dla nas tak naprawdę pracownik innej firmy, którego my bezpośrednio nie zatrudniamy. Odbywa się to na podstawie umowy zawieranej z formalnym pracodawcą tym osób, jako naszym kontrahentem.
Kto może świadczyć outsourcing pracowników?
Outsourcing pracowniczy jest wygodnym rozwiązaniem dla firm, które borykają się z problemami kadrowymi, a jednocześnie nie chcą związywać się z pracownikiem długoterminowo. Jeżeli chodzi o drugą stronę tej relacji, czyli pracodawcę „wypożyczanych” pracowników, nie ma w tym zakresie ograniczeń podmiotowych. Aby świadczyć tego rodzaju usługi nie trzeba być wpisanym do rejestru ani dopełniać dodatkowych formalności. Z uwagi na specyfikę tego rodzaju usług, najczęściej jednak świadczone są one przez agencje pracy tymczasowej. Wypożyczanymi pracownikami są natomiast najczęściej cudzoziemcy.
Outsourcing pracowniczy jako ukryta praca tymczasowa
Praca tymczasowa ograniczona jest limitem: pracownik zatrudniony przez agencję pracy tymczasowej może pracować na rzecz jednego pracodawcy przez maksymalny czas 18 miesięcy. Klasyczny outsourcing pracowniczy nie jest natomiast obwarowany tego rodzaju limitami. Zdaniem rządzących może to prowadzić do nadużyć, ponieważ firmy chcąc korzystać z pracownika przez dłuższy czas, przyjmują konstrukcję outsourcingu pracowniczego, zamiast pracy tymczasowej – co prowadzi do obejścia ustalonego limitu zatrudnienia pracowników tymczasowych. Aby temu zapobiec, w projekcie ustawy o zatrudnianiu cudzoziemców, której wejście w życie przewidywane jest na początek 2024 roku, przewidziano istotne ograniczenie.
Outsourcing pracowniczy cudzoziemców tylko przez agencje pracy tymczasowej
W projekcie ustawy o zatrudnianiu cudzoziemców znalazł się przepis Art. 13 ust. 1 pkt 7), z którego wynika, że urząd odmówi wydania zezwolenia na pracę cudzoziemca, jeżeli z okoliczności sprawy wynika, że ów cudzoziemiec byłby zatrudniony przez podmiot, który nie jest agencją pracy tymczasowej działającą w Polsce zgodnie z prawem, a praca byłaby wykonywana na rzecz i pod kierownictwem osoby trzeciej. Innymi słowy, jeżeli cudzoziemiec miałby wykonywać pracę na rzecz innego podmiotu, to jego formalnym pracodawcą może być tylko agencja pracy tymczasowej, która musi przestrzegać limitu 18 miesięcy zatrudnienia. W przeciwnym wypadku zezwolenie na pracę nie zostanie wydane. Należy jednak zauważyć, że rozwiązanie to wydaje się spełniać założony cel tylko na pierwszy rzut oka. Poprzez brak definicji „pracy na rzecz innego podmiotu” rozwiązanie to może istotnie uderzyć w outsourcing różnego rodzaju usług.
Outsourcing pracowniczy jeszcze ma szanse
W internetowej dyskusji pojawiły się głosy, że Ministerstwo Rodziny i Polityki Społecznej już wydało do wojewodów zalecenia, by Ci nie wydawali zezwoleń na pracę cudzoziemcom zatrudnionym przez firmy świadczące outsourcing pracowniczy. Musimy jednak pamiętać, że omawiany w niniejszym artykule przepis jeszcze nie obowiązuje, a tym samym nie może być prawnie egzekwowany. Ustawodawca ma zatem jeszcze szanse na doprecyzowanie regulacji. Wyrażam nadzieję, że będzie tak w praktyce.