W dniu 1 sierpnia 2017 roku Prezydent RP podpisał ustawę z dnia 20 lipca 2017 r. o zmianie ustawy
o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy oraz ustawy o kosztach sądowych
w sprawach cywilnych.
Na mocy ustawy rozszerzona została ochrona pracowników, którzy zostali pozbawieni zatrudnienia oraz przysługujących im z tego tytułu świadczeń, w związku z zaprzestaniem działalności przez pracodawcę. Ustawa ma również przyspieszyć udzielanie pomocy finansowej takim pracownikom.
Ustawa dokonuje zmiany definicji pracownika, obejmując ochroną roszczeń pracowniczych małżonka pracodawcy, jego dzieci własne, dzieci drugiego małżonka i dzieci przysposobione, rodziców, macochę i ojczyma, osoby przysposabiające, rodzeństwo, wnuki, dziadków, zięciów i synowe, bratowe, szwagierki i szwagrów, w przypadku gdy pozostają z pracodawcą w stosunku pracy lub świadczą na jego rzecz pracę na podstawie innych umów wskazanych w ustawie.
Ponadto ustawa wydłuża, z 9 do 12 miesięcy, tzw. okresy referencyjne, tj. okresy pomiędzy rozwiązaniem stosunku pracy a datą wystąpienia niewypłacalności pracodawcy, uprawniające do uzyskania świadczeń z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych. Z Funduszu pokrywane są bowiem jedynie roszczenia, które powstały w pewnym okresie, zwanym okresem referencyjnym. Okresy referencyjne dla pracowników, którzy pozostają w zatrudnieniu, liczone są od daty niewypłacalności. W przypadku niezaspokojonych roszczeń pracowników, których stosunek pracy już ustał, okres referencyjny liczony jest od dnia ustania stosunku pracy.
Rozszerzony został również katalog niezaspokojonych świadczeń pracowniczych. Będzie on obejmował również świadczenie z tytułu ekwiwalentu za niewykorzystany urlop wypoczynkowy za rok poprzedzający rok,
w którym ustał stosunek pracy (dotychczas obejmował jedynie ekwiwalent za niewykorzystany urlop wypoczynkowy za rok, w którym ustał stosunek pracy), a także wówczas, gdy stosunek pracy ustał w okresie nie dłuższym niż 4 miesiące po dacie wystąpienia niewypłacalności pracodawcy.
Dodatkowo ustawa wprowadza zwolnienie z opłat stosunkowych w sprawach z zakresu prawa pracy dotyczących dochodzenia zwrotu należności powstałych w wyniku realizacji przepisów z zakresu ochrony roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy. Następuje ono w przypadkach, w których wartość przedmiotu sporu przewyższa kwotę 50 tys. zł.
Ustawa wejdzie w życie 14 dni po jej ogłoszeniu w Dzienniku Ustaw.