Zmiana art. 193 §3 i §4 Kodeksu Spółek Handlowych wprowadzona ustawą o zmianie niektórych ustaw w celu wprowadzenia uproszczeń dla przedsiębiorców w prawie podatkowym i gospodarczym (Dz. U. z 2018 poz. 2244) usuwa wątpliwości, co do wypłaty dywidendy.
Ustawodawca stanął na stanowisku, iż poprzednia treść komentowanej regulacji wprowadzała wątpliwości, co do dokładności terminu, w którym zysk miałby być wpłacony udziałowcom.
Jeżeli ani wspólnicy ani zarząd nie podjęliby decyzji o dacie wypłaty dywidendy wtedy brak jest mechanizmów „automatyzujących” taką wypłatę.
W ocenie ustawodawcy mogłoby być to wykorzystane w szczególności przeciwko wspólnikom mniejszościowym. Można wyobrazić sobie scenariusz, kiedy większościowy wspólnik, który kontroluje zarząd, utrudnia realizacje praw dywidendowych przez mniejszych udziałowców.
Ustawodawca zaproponował remedium w postaci samoczynnego mechanizmu. Obecnie, jeżeli uchwała zgromadzenia wspólników nie określa dnia dywidendy, dniem dywidendy jest dzień powzięcia uchwały o podziale zysku. Ponadto, dywidendę wypłaca się w dniu określonym w uchwale wspólników. Jeżeli zgromadzenie wspólników nie określi terminu wypłaty dywidendy, jej wypłata powinna nastąpić niezwłocznie po dniu dywidendy.
Autor ocenia powyższą regulację jako korzystną, stanowiącą wyważony kompromis miedzy swobodą korporacyjną w zakresie ustalenia dnia realizacji praw dywidendowych, a ochroną mniejszościowych wspólników.