Przyjęty przez Sejm w dniu 17 stycznia 2019 r. projekt nowelizacji ustawy – Prawo własności przemysłowej (projekt skierowano do dalszych prac w Senacie) stanowiący implementację Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2436 z dnia 16 grudnia 2015 r. mającej na celu zbliżenie ustawodawstw państw członkowski odnoszących się do znaków towarowych wprowadza zgodną z przedmiotową dyrektywą definicję znaku towarowego.
Według obecnego uregulowania art. 120 ust. 1 Prawa własności przemysłowej znakiem towarowym może być każde oznaczenie, które można przedstawić w sposób graficzny, jeżeli takie oznaczenie nadaje się do odróżnienia towarów jednego przedsiębiorstwa od towarów innego przedsiębiorstwa. Poglądowy katalog form ekspresji mogących stanowić znak towary zawarty w ust. 2 omawianego artykułu obejmuje m.in. wyraz, rysunek, kompozycję kolorystyczną, formę przestrzenną, formę opakowania, a także melodię lub inny sygnał dźwiękowy, pod warunkiem, iż możliwe jest ich przedstawienie w formie graficznej.
Nowa definicja rezygnuje z wymogu możliwości przedstawienia znaku towarowego w formie graficznej, na rzecz kryteriów „cech” pozwalających na ustalenie jednoznacznego i dokładnego przedmiotu udzielonej ochrony. Zgodnie z projektem art. 120 ust. 1 Prawa własności przemysłowej ma otrzymać następujące brzmienie „Znakiem towarowym może być każde oznaczenie umożliwiające odróżnienie towarów jednego przedsiębiorstwa od towarów innego przedsiębiorstwa oraz możliwe do przedstawienia w rejestrze znaków towarowych w sposób pozwalający na ustalenie jednoznacznego i dokładnego przedmiotu udzielonej ochrony.” Zmianie ulec ma również przykładowy katalog środków ekspresji mogących stanowić znak towary w którym wyszczególniono: wyraz, wyłącznie z nazwiskiem, rysunek, literę, cyfrę, kolor, formę przestrzenną, w tym kształt towaru lub opakowania, a także dźwięk.