Ustawa z dnia 11 września 2019 r. Prawo zamówień publicznych zawiera zamknięty katalog przesłanek unieważnienia postępowania. Przesłanki te zdefiniowane zostały przede wszystkim w art. 255 Pzp. Jedną z okoliczności, w których Zamawiający zobowiązany jest unieważnić postępowanie jest sytuacja, w której postępowanie obarczone jest niemożliwą do usunięcia wadą uniemożliwiającą zawarcie niepodlegającej unieważnieniu umowy w sprawie zamówienia publicznego. Jest to przesłanka niezwykle często wykorzystywana przez Zamawiających, która istniała również na gruncie poprzedniej ustawy Prawo zamówień publicznych.
Krajowa Izba Odwoławcza zajęła się interpretacją wskazanej przesłanki również na gruncie obecnie obowiązującej ustawy. Sprawa dotyczyła sytuacji, w której Zamawiający unieważnił postepowanie na podstawie art. 255 pkt 6 Pzp wskazując, że „w ramach udzielanych odpowiedzi dopuścił testy proponowane przez Wykonawcę. Nie miał przy tym świadomości, że wykonanie badań przy użyciu tych testów wymagać będzie użycia różnych analizatorów. Z uwagi na powyższe nie przewidział zmian w SWZ w kierunku doprecyzowania przyjętych zapisów. Po przeprowadzeniu powyższej analizy Zamawiający dopatrzył się wady w zapisach SWZ oraz w załącznikach do SWZ. Zamawiający stwierdził, iż niewystarczająco sprecyzował zapisy w SWZ i jej załączników. (…). Brak jednoznacznego określenia wymogu zaoferowania w ramach dzierżawionego sprzętu jednego analizatora wraz z osprzętem powoduje, iż Zamawiający nie ma podstaw przyjąć, iż oferta Wykonawcy wskazanego powyżej jest niezgodna z wymogami SWZ, gdzie w rzeczywistości nie odpowiada założeniom Zamawiającego. Zamawiający nie dopuszcza możliwości prowadzenia oznaczeń na dwóch analizatorach, z uwagi na ograniczoną powierzchnię laboratorium analitycznego oraz ograniczoną ilość personelu.”
Decyzję Zamawiającego podważał jeden z Wykonawców twierdząc, że uzasadnienie faktyczne dla czynności unieważnienia postępowania w żaden sposób nie wskazuje iżby postępowanie obarczone było niemożliwą do usunięcia wadą uniemożliwiającą zawarcie niepodlegającej unieważnieniu umowy w sprawie przedmiotowego zamówienia publicznego. Uzasadnienie wskazane przez Zamawiającego było zaś nieadekwatne do tego że jakoby z tego powodu było niemożliwe zawarcie umowy, która z niewskazanych przez zamawiającego powodów podlegać by mogła unieważnieniu.
Izba przyznała jednak rację Zamawiającemu. „Zgodnie z dość ugruntowanym orzecznictwem zbudowanym na gruncie art. 93 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (t. j. Dz. U. z 2019 r., poz. 1843 ze zm.) niejasność lub nieprecyzyjność opisu przedmiotu zamówienia może stanowić podstawę unieważnienia postępowania (zob. np. orzeczenia z dnia 25 września 2017 r., sygn. akt KIO 1869/17 lub z dnia 4 sierpnia 2017 r., sygn. akt KIO 1507/17). Orzecznictwo w tym zakresie pozostaje aktualne także w obecnym stanie prawnym stanie prawnym. Ponadto Izba uznała za własne stanowisko zamawiającego stwierdzające, że podstawą unieważnienia ewentualnej zawartej umowy mógłby być art. 457 ust. 1 pkt 1 Pzp, gdyż zamówienie zostałoby udzielone z naruszeniem ustawy, tj. art. 16 pkt 1 i 2 Pzp. Powyższe wynikałoby z nieprecyzyjnego opisu przedmiotu zamówienia, co z kolei prowadziłoby do naruszenia zasady uczciwej konkurencji i równego traktowania wykonawców, a także byłoby sprzeczne z zasadą przejrzystości. Przede wszystkim zaś rozwiązanie takie byłoby sprzeczne z art. 99 ust. 1 Pzp, który ustanawia wymóg jednoznacznego opisu przedmiotu zamówienia. Zamawiający przed otwarciem ofert nie dostrzegł, że postanowienia zawarte w dokumentach zamówienia mogą być interpretowane w ten sposób, że wykonawca dojdzie do przekonania, że może zaoferować dzierżawę dwóch osobnych analizatorów lub nawet większej ich liczby.” (wyrok KIO z dnia 11 czerwca 2021 r., KIO 1343/21).
Tym samym, Izba przyznała, że niejasność lub nieprecyzyjność opz może stanowić podstawę unieważnienia postępowania.