Spółka opodatkowana estońskim CIT może zapłacić obniżoną 10% stawkę podatku, jeżeli uchwałę o podziale zysku podejmie w roku, w którym spełnia kryteria małego podatnika. Bez znaczenia jest moment wygenerowania zysku – tak orzekł WSA w Krakowie, a wcześniej taką linię interpretacyjną przedstawił również fiskus.
Stawki estońskiego CIT
Stawki estońskiego CIT są różne w zależności od statusu podatnika – w przypadku małego podatnika i podatników rozpoczynających działalność stawka wynosi 10 %. W pozostałych przypadkach podatek to 20%. Zgodnie z ustawową definicją mały podatnik, to podatnik, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (z uwzględnieniem VAT) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym równowartości 2 000 000 euro.
Ważna jest uchwała o podziale zysku
Intuicyjnie wydawałoby się, że wysokość stawki podatkowej powinien wyznaczać moment wygenerowania zysku. Takie ujęcie odpowiada logice i wykładni funkcjonalnej mechanizmu opodatkowania według estońskiego CIT. Niemniej, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej przedstawia stanowisko odmienne – np. w indywidualnej interpretacji podatkowej z dnia 27 października 2022 r. (0111-KDIB1-2.4010.569.2022.3.AK). Zdaniem organu dla ustalenia stawki podatku istotna jest data (miesiąc) podjęcia uchwały w sprawie podziału zysku, a nie data faktycznej jego wypłaty, ani rok za który jest wypłacany. Tytułem przykładu, jeśli w 2023 r. spółka mając status małego podatnika wypracowała zysk, ale uchwała o jego podziale została podjęta w 2024 r. i z tym rokiem spółka utraciła status małego podatnika, to stawka podatkowa wzrośnie do 20%. Teraz z poglądem fiskusa zgodził się Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie – chcąc zapłacić 10% estoński CIT, a nie według stawki 20%., spółka musi być małym podatnikiem w momencie wypłaty zysku.
Konsekwencje dla podatnika
Powyższe stanowisko może przełożyć się na korzystne lub też niekorzystne konsekwencje dla podatnika, w zależności od konkretnych okoliczności sprawy. Teoretycznie wspólnicy, w celu korzystniejszego opodatkowania, mogą kumulować zyski i wypłacać je po ograniczeniu działalności spółki (zmniejszeniu przychodów). Istnieje więc możliwość wyboru idealnego momentu na wypłatę zysków. Może to mieć jednak również negatywne skutki – jeżeli przychody będą stale rosnąć, a nie maleć, to wspólnikom mniejszych spółek może się opłacić przyspieszenie wypłaty zysków, a nawet ich zaliczkowanie, zanim spółka przestanie spełniać statusu „małego podatnika”, ponieważ przy dostatecznie szybkim rozwoju okaże się, że dochody wygenerowane na początku działalności ostatecznie wpadną w wyższy, 20% próg estońskiego CIT.