1 marca, 2022 / Podatki, Prawo /

Estoński CIT jest nową formą opodatkowania spółek, która cieszy się rosnącą popularnością z uwagi na możliwość odroczenia opodatkowania oraz niższe efektywne stawki podatku – w większości przypadków jest to idealna forma dla prowadzenia biznesu, który wymaga dużych nakładów na rozwój. Warunkiem opodatkowania w formie estońskiego CIT jest jednak utrzymywanie określonego poziomu zatrudnienia. Minimalny poziom zatrudnienia jest różny dla poszczególnych grup podatników – rozpoczynających działalność, małych podatników i pozostałych podatników.

Podatnicy rozpoczynający działalność – limit zatrudnienia

W odniesieniu do nowych spółek przepisy stanowią, że nie muszą w ogóle spełniać warunku zatrudnienia w roku rozpoczęcia działalności, a począwszy od drugiego roku podatkowego spółka jest zobowiązana do corocznego zwiększenia zatrudnienia o co najmniej 1 etat w pełnym wymiarze czasu pracy aż do osiągnięcia docelowej wielkości zatrudnienia (3 pełne etaty). Powyższe oznacza, że podatnik rozpoczynający działalność w pierwszym roku podatkowym nie musi nikogo zatrudniać, w drugim roku podatkowym musi mieć zatrudnienie w wysokości 1 pełnego etatu, w trzecim roku podatkowym musi mieć zatrudnienie w wysokości 2 pełnych etatów itd.

Pozostali podatnicy – limit zatrudnienia

Pozostali podatnicy – tzn. tacy, którzy nie są ani małymi podatnikami, ani podatnikami zaczynającymi działalność muszą – w okresie opodatkowania estońskim CIT:

  • zatrudniać na podstawie umowy o pracę co najmniej 3 osoby w przeliczeniu na pełne etaty, niebędące udziałowcami, akcjonariuszami ani wspólnikami tego podatnika, przez okres co najmniej 300 dni w roku podatkowym, a w przypadku gdy rokiem podatkowym nie jest okres kolejnych dwunastu miesięcy kalendarzowych – przez co najmniej 82% dni przypadających w roku podatkowym, lub
  • ponosić miesięcznie wydatki w kwocie stanowiącej co najmniej trzykrotność przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw z tytułu wypłaty wynagrodzeń na rzecz zatrudnionych na podstawie umowy innej niż umowa o pracę co najmniej 3 osób fizycznych, niebędących udziałowcami, akcjonariuszami ani wspólnikami tego podatnika, jeżeli w związku z wypłatą tych wynagrodzeń na podatniku ciąży obowiązek poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych i składek określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych.

Należy podkreślić, że przy ocenie czy spełniony jest pułap minimalnego zatrudnienia nie bierzemy pod uwagę wspólników, udziałowców i akcjonariuszy. Natomiast Spółka, w której zatrudnione są np. troje dzieci udziałowców co do zasady spełnia warunki opodatkowania estońskim CIT.

Mali podatnicy – limit zatrudnienia

W przypadku małych podatników, warunki zatrudnienia są inaczej określone w pierwszym roku opodatkowania estońskim CIT. W tym pierwszym roku pułap minimalnego poziom zatrudnienia jest spełniony, gdy:

  • mały podatnik zatrudnia na podstawie umowy o pracę co najmniej 1 osobę w przeliczeniu na pełne etaty, niebędącą udziałowcem, akcjonariuszem ani wspólnikiem tego podatnika (przy czym okresy zatrudnienia w roku podatkowym, liczy się tak samo, jak u pozostałych podatników);
  • mały podatnik ponosi miesięcznie wydatki w kwocie stanowiącej co najmniej przeciętne miesięczne wynagrodzenie w sektorze przedsiębiorstw z tytułu wypłaty wynagrodzenia na rzecz zatrudnionej na podstawie umowy innej niż umowa o pracę co najmniej 1 osoby, niebędącej udziałowcem, akcjonariuszem ani wspólnikiem tego podatnika, oraz w związku z wypłatą tego wynagrodzenia na podatniku ciąży obowiązek poboru zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych i składek określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych.

W drugim roku i w latach kolejnych mały podatnik musi dopełnić takich samych warunków zatrudnienia jak pozostali podatnicy (czyli co najmniej trzy pełne etaty albo trzykrotność przeciętnego wynagrodzenia w ramach umów cywilnoprawnych).